Amerika’daki üniversitelerde okuyan Yahudi öğrencilere ‘apartheid (ayrılıkçı)destekçileri’ ve ‘beyaz işgalciler’ diye bağıran insanlar, İsrael karşıtı tugay artık antisemitik duygularını gizlemediği için yaygın bir olay haline geldi.
Antisemitizm, ABD’de toplumun tüm kesimlerinde yükselişte. Ancak özellikle üniversite kampüslerinde durum daha endişe verici. Yahudilere yönelik algısal bir değişim sürüyor ve antisemitizm, İsrael ‘e karşı olduğunu iddia edenler için yaygın bir ifade biçimi haline geliyor.
Mayıs 2021 de, İsraelliler ve Gazze’nin yöneticileri Hamasla sınır ötesi şiddete bulaştıkça, birçok Amerikalı Yahudi farklı bir savaşın – İsrail’in varlığının meşrulaştırılmasına karşı – patlak vereceğinin ipuçlarını hissetmeye başladı.
Ben, birçok Amerikan Yahudisi arasında “Nazi”, “gayrimeşru”, “sıçan” olarak adlandırıldılar ve sadece uyruğu nedeniyle sayısız ölüm tehdidi aldılar.
“Duvarların Muhafızları Operasyonu”ndan önce bile, İsrael karşıtı protestolar ve antisemitizm yükselişteydi bunun yanısıra internette ilgi ve popülerlik kazanıyordu.
Bu İsrail karşıtı nefretle ilk yüzleşmem Washington DC’deki Amerikan Üniversitesi’ndeki günlerimden birinde gerçekleşti, yurt binamın ortak salonunda oturdum, diğer öğrencilerle konuştum ve her birimiz nerede olduğunu söyledik. den geldi. Bu, arkadaşlarımın çoğunun Yahudi olmadığı hayatımda ilk kez oluyordu.
Kendimi tanıttım ve birisi bana nereli olduğumu sordu çünkü adım kulağa tuhaf geliyor. İsrailli olduğumu söylediğimde gözlerimin içine baktı ve bana “apartheid destekçisi” ve “beyaz işgalci” dedi. Şoktaydım. Yeni tanıştığı birine karşı nasıl bu kadar açık sözlü ve saldırgan sözler kullanabildiğini anlamadım.
İsrailli-Amerikalı olmak, iki toplum arasında bölünmüş olmak demektir: Bir yanda İbranice konuşulan bir ortamda İsrailli ebeveynler ve aile dostları ile çevriliyken, diğer yanda -Yahudi-Amerikan kültürüne dahil- her birine neyin ne olduğunu açıklamak. diğeri hisseder ve düşünür. Kimliğimin özü, İsrail toplumu ile Yahudi-Amerikan toplumu arasında bir arabulucu olarak hareket etmekti.
Çoğu Amerikan Yahudisinin aksine, büyükbabamın İsrail savaşlarında savaştığı, ailemin IDF hizmeti ve Tel Aviv üzerinde roketlerin vurulduğu “Koruyucu Kenar Operasyonu” olarak bilinen 2014 Gazze savaşındaki kişisel deneyimimle büyüdüm. , o zaman benim evim.
Bir okul gününün ortasında, okulumun hemen arkasındaki otobüse yapılan intihar terörist saldırısının anısı. Bu hikayeler, İsrail hikayemi Yahudi Amerikalılara anlatmama yardımcı oldu.
İsrael’de ikamet eden İsrailliler ile Yahudi-Amerikan toplumu arasında gördüğüm en büyük boşluklardan biri, onların antisemitizm anlayışı ve neye benzediğidir. 2022’de Amerika’daki antisemitizm üç kategoriye ayrılıyor: İsraillilere yönelik “ötekilik” nefreti, “İsrail eleştirisi” olarak maskelenen antisemitizm ve eski moda tarihsel antisemitizm.
İsraillilere yöneltilen “diğerleri” nefreti artık gizlenmiyor – sosyal medyada, kampüslerde, üniversitelerde ve günlük etkileşimlerde açıkça ifade ediliyor. Yüzümün “fazla İsrailli” olduğu söylendi, sosyal medyada “yabancı işgalci” lakabıyla anıldım ve okulun ilk günü adımı duyan profesörlerden biri benimle dalga geçti.
Bu nefret birden bire ortaya çıkmadı, antisemitizmin İsrail eleştirisi kılığına büründüğü daha geniş bir fenomenden kaynaklanıyor. Hükümetine ve politikalarına yönelik eleştiriler İsrail için yeni değil, ancak ABD’deki üniversite kampüsleri bu eleştiriyi Yahudi devletini ortadan kaldırmanın yanı sıra İsrail’i Amerika’daki Yahudilerden sorumlu tutma ve hatta Amerikan Yahudileri (bunlar dahil) ile yüzleşme çağrısına dönüştürüyor. İsrail’le bağlantısı olmayanlar) kaç Filistinliyi öldürdükleri sorusuyla.
ABD’deki kampüslerdeki öğrenci örgütleri, Siyonist öğrencilerin destek gruplarından dışlanmasının yabancı ve “baskıcı” bir hükümete karşı meşru bir eleştiri mekanizması olduğunu ilan ediyor.
Siyonizm karşıtlığı olarak maskelenen antisemitizmin yanı sıra, tarihi antisemitizm hala gelişiyor ve benim çalıştığım kampüs de dahil olmak üzere Amerika’nın dört bir yanındaki kampüslere çizilen sayısız gamalı haçta yansıtılıyor. Dünyanın her yerindeki üniversitelerde öğrenciler Nazi geçit törenleriyle, Hitler’i savunmaya çalışan profesörlerle ve Holokost’u küçümseyen öğrencilerle karşılaşıyor. Zorbalığa uğrayan, canavar olarak görülen ve İsrail’in Yahudi kimlikleri nedeniyle Filistinlilere yönelik politikalarından sorumlu olan Yahudi öğrencilerden duyduğum sayısız hikaye var.
İsrail’de yaşadığımda, antisemitizmin artık var olmadığını sanıyordum. Holokost’tan hiçbir şey öğrenmedik mi? Maalesef, yapmadık